Wypisy z aktów notariuszy szadkowskich (1809-1873)

DZIAŁALNOŚĆ TPZW » rok 2015 » Wypisy z aktów notariuszy szadkowskich (1809-1873)

Elżbieta Halina Nejman,

Wypisy z aktów notariuszy szadkowskich 1809-1873 (opracowanie), Zduńska Wola 2014.

POBIERZ PUBLIKACJĘ

Wypisy z aktów notariuszy szadkowskich

 

     Niniejsze opracowanie jest doskonałym XIX-wiecznym źródłem wiedzy regionalnej spisnej i opracowanej przez Elżbietę Nejman - członkini Towarzystwa Przyjaciół Zduńskiej Woli. Jest ono prezentowane publicznie po raz pierwszy na naszej stronie. Niestety brak jest wydawnictwa papierowego. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z opracowaniem.

Zarząd TPZW składa Pani Elżbiecie Nejman, szczególne podziękowania, że jako pierwsi mogliśmy opublikować tak cenne źródło dotyczące badań nad naszym regionem.

 

Notariusze szadkowscy

     Obsługiwali początkowo powiat szadkowski, obejmujący teren od Uniejowa po Pabianice. W latach 1828-1836, a więc w czasach masowego napływu imigrantów do rozwijających się miast, działało tu nawet jednocześnie dwóch rejentów. Szczególnie dużo aktów robionych było dla rozrastających się Pabianic, do czasu kiedy klientów z tego miasta przejął notariat    w Łodzi, uruchomiony od 1841 r. Pabianice doczekały się swojego rejenta dopiero w 1900 r., a Zduńska Wola w 1895 r. Ostatnim rejentem w Szadku był Jan Kuczyński, który działał tu do roku 1897 po czym notariat w Szadku zlikwidowano. 

     W Szadku kolejno urzędowali:

Józef Dydyński w latach 1809-1817,

Wincenty Kobyłecki w latach 1818-1847,

Kajetan Prawdzic Szczawiński w latach 1828-1847,

Adam Łukaszewicz w latach 1846-1851,

Celestyn Stokowski w latach 1847-1853,

Franciszek Miłkowski w latach 1852-1854,

Jan Trąbki w latach 1854-1855,

Józef Sztaudynger w latach 1856-1856,

Józef Sikorski w latach 1854-76,

Jan Zborowski w latach 1857-68,

Paweł Styczyński w latach 1869-1875,

Aleksander Zalewski w latach 1876-1885,

Jan Kuczyński w latach 1876-1895.

 

     Notariusze byli w czasie swojego urzędowania osobami bardzo popularnymi i znanymi. Dziś wiemy o nich niewiele, tyle ile można wywnioskować z zachowanych dokumentów.